Eustachy Potocki urodził się w 1719 r., ale data narodzin Marii z Kątskich nie jest dokładnie znana. Przyjmuje się, że przyszła na świat rok po swoim przyszłym mężu, w 1720 r. Eustachy wywodził się z rodziny, w których tradycją było pełnienie znaczących funkcji w państwie.
Jego dziadek Feliks Kazimierz Potocki był hetmanem, a ojciec Jerzy starostą grabowieckim i tłumackim. Z kolei Maria z Kątskich była wnuczką Stanisława Antoniego Szczuki podkanclerzego litewskiego, który zajmował wysokie urzędy w okresie panowania Jana III Sobieskiego i Augusta II. Miał on córkę – jedynaczkę Wiktorię, która wyszła za mąż za Jana Stanisława Kątskiego, wielokrotnie odznaczanego generała artylerii koronnej. Małżeństwo osierociło jedyną córkę bardzo wcześnie.
Jan Stanisław zmarł, gdy miała ona 7 lat, a Wiktoria, gdy dziewczynka kończyła 15 lat. Z tego powodu pod swoje skrzydła przyjął ją wojewoda podolski Seweryn Humiecki. Maria szybko się usamodzielniła i osobiście zarządzała ogromnym majątkiem, który odziedziczyła po dziadku i rodzicach. Należał do niego m.in. pałac w Radzyniu Podlaskim, wcześniej rozbudowywany przez Stanisława Antoniego Szczukę. Później Maria i Eustachy Potocki przebudowali rezydencję w stylu rokokowym. Para odebrała, jak przystało na jej pochodzenie, staranne wykształcenie. Eustachy początkowo uczył się w kolegium jezuickim w Lublinie, a następnie wyruszył w podróż po Europie. W Niemczech i Francji również pobierał nauki m.in. fechtunku czy jazdy konnej, dobrych manier oraz ćwiczył języki obce. Maria mimo, iż szybko została sierotą, także znakomicie posługiwała się francuskim i łaciną. Świadczyć może o tym fakt, że była pierwszą polską tłumaczką dzieł Moliera. O zamiłowaniu szlachcianki do książek świadczy także jej biblioteka. Można znaleźć w niej wiele francuskich tytułów, przy których zostały umieszczone daty rozpoczęcia i zakończenia lektury przez ich właścicielkę. O małżeństwie Eustachego i Marii mogło zadecydować nie tylko ich wysokie urodzenie, majątek i koneksje, ale też fakt, iż byli skoligaceni.
Starcia magnackich rodów
Babcią Marii była Konstancja z Potockich, żona Stanisława Antoniego Szczuki. Potoccy zapewne poznali się na jednym z bali lub przyjęć, chętnie organizowanych przez arystokrację. Pobrali się w Boże Narodzenie 1741 r. w Lublinie. Ślubu udzielał im ks. Kajetan Sołtyk, który był wówczas wiceprezydentem Trybunału. Wydarzenie odnotował Kurier Polski, pisząc, iż w ślubie i weselu wzięła licznie udział polska szlachta, a także deputaci trybunalscy. Potoccy mieli ośmioro dzieci, córkę Cecylię Urszulę, a także siedmiu synów: Kajetana, Ignacego, Jerzego Michała, Stanisława Kostkę oraz Jana Eryka, Seweryna Franciszka i Ubalada Karola. Dwaj ostatni zmarli nie ukończywszy pełnoletniości. (...)
Cały artykuł przeczytacie w papierowym i elektronicznym wydaniu Słowa Podlasia, z 28 lipca
Napisz komentarz
Komentarze