Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
piątek, 22 listopada 2024 01:31
Reklama
Reklama

Tablice będą przypominać o strasznych czasach

Trzy pamiątkowe tablice odsłonięto 9 sierpnia w Puchaczach w gminie Międzyrzec Podlaski, w miejscach pochówku Żydów zamordowanych przez Niemców w czasie II wojny światowej. Podczas uroczystości wspominano również mieszkańców Puchacz, którzy ukrywali sąsiadów. Kilka tygodni temu małżeństwo Pachurków uhonorowano medalem "Sprawiedliwi wśród narodów świata".
Tablice będą przypominać o strasznych czasach

Autor: Marek Wasiluk

Uroczystości w Puchaczach odbyły się z inicjatywy Zbigniewa Nizińskiego z Fundacji "Pamięć, która trwa". Dzięki odkrytym w archiwach zapiskom udało mu się ustalić losy zamordowanych mieszkańców tej miejscowości. Niemcy zabili tam 23 osoby, w tym 14 dzieci.

Trzy mogiły

W Puchaczach mieszkało kilka rodzin żydowskich, które zajmowały się rolnictwem i handlem. Po zajęciu wsi przez Niemców ukrywały się one do 1942 r. Wtedy to okupanci przeprowadzili kilka łapanek. 28 grudnia 1942 r. znaleźli w lesie kryjówkę, a w niej rodziny Mojżesza Zajdmana i Ajzyka Mażryckiego. Z obławy próbowały się wyrwać córki Zajdmana, jednak i one zostały schwytane niedaleko Sitna. Niemcy wszystkich rozstrzelali. W leśnej mogile spoczęło 10 osób.

30 grudnia 1942 r. w Puchaczach Niemcy złapali 8-osobową rodzinę Wagów, ukrywającą się pod stodołą. Wyciągnęli wszystkich z kryjówki i zastrzelili na miejscu.

Kilku tygodni później hitlerowcy przeszukali wieś w poszukiwaniu braci Chaima i Jankla Zajdmanów. Nie znaleźli ich, jednak zemścili się za to zabijając za pomoc Żydom Wojciecha Pachurkę. W maju 1943 r. w Puchaczach rozstrzelano pięć osób, wśród których był Jankiel Zajdman i dwójka ukrywających się dzieci.

Z żydowskich mieszkańców Puchacz ocalały jedynie Sara i Szajna Zajdman. Zawdzięczają to ojcu, który rozdzielił rodzinę, gdy tylko zorientował się, jakie zamiary mają Niemcy w stosunku do Żydów. Córki wyjechały na roboty do Niemiec zamiast dwóch młodych Polek, które otrzymały nakaz wyjazdu. Pozostali członkowie rodziny przeżyli niemieckie "łapanki", przedostali się do lasu i przyłączyli do partyzanckiego oddziału. Później jednak zostali zamordowani w tej okolicy.

Ocalona Reisel Dzięcioł

Reisel Dzięcioł urodziła się w Białej Podlaskiej. W 1942 r. została wysłana wraz z rodziną do getta w Międzyrzecu Podlaskim. Przekonała jednak ojca, żeby przyłączyć się do grupy wysłanej do pracy przy kopaniu torfu w obozie pracy w Rogoźnicy. Gdy przekonała się, że Żydzi są tam mordowani, postanowiła uciec. Do pomocy przekonała dwóch napotkanych mieszkańców Puchacz - Kulika i Siłaczuka. Przy ich pomocy Reisel wraz z ojcem w październiku 1942 r. wydostali się z obozu.

Ukrywali się w gospodarstwie Siłaczuka. Niedługo potem zmarł schorowany ojciec Reisel. Gospodarze pomogli pochować go w lesie. Kilka miesięcy później Jan Kulik przeniósł Reisel do kryjówki we własnym domu i wspólnie z matką Marianną udzielali jej schronienia aż do końca wojny.

W 1944 r. Reisel odszukała szczątki ojca i pochowała na cmentarzu żydowskim w Międzyrzecu Podlaskim. Ufundowała także płytę nagrobną dla matki Kulika, która wówczas już nie żyła. Po zakończeniu wojny wyemigrowała do Australii.

Akt odwagi Jana Kulika i jego matki Marii jest obecnie rozpatrywany przez komisję decydującą o przyznaniu odznaczenia "Sprawiedliwy wśród narodów świata".

Pochyleni nad mogiłami

W odsłonięciu tablic pamięci, które postawiono w miejscach, gdzie znajdowały się mogiły rozstrzelanych Żydów, wzięli udział m.in. naczelny rabin Polski Michael Schudrich, biskup siedlecki Kazimierz Gurda i biskup pomocniczy Archidiecezji Lubelskiej Mieczysław Cisło, proboszcz parafii w Dołdze ks. Leszek Przybyłowicz, wójt gminy Międzyrzec Krzysztof Adamowicz oraz Waldemar Podsiadło z Urzędu Wojewódzkiego. Na uroczystość przyjechała ponad 100-osobowa delegacja młodzieży z Izraela. Obecni byli również mieszkańcy Puchacz i okolicznych miejscowości.

Zbigniew Niziński z Fundacji "Pamięć, która trwa" dziękował mieszkańcom Puchacz za przychylność i wrażliwość, a wójtowi i proboszczowi za współpracę. - Dzięki temu mogliśmy postawić kamienie pamięci i te groby nie są już bezimienne – stwierdził.

- Jest w dzisiejszym spotkaniu nadzieja, a są nią młodzi ludzie z Izraela i Polski. Przez ich udział w tych wydarzeniach będziemy się uczyć pamięci i jak żyć razem blisko siebie – mówił wójt Krzysztof Adamowicz.

Uczestnicy uroczystości odwiedzili również cmentarz w Dołdze. Odsłonięto tam tablicę poświęconą Wojciechowi Pachurce, zamordowanemu przez Niemców za udzielanie pomocy Żydom.

- Ta ziemia została usłana mogiłami z hekatomby holokaustu i zagłady – mówił biskup Mieczysław Cisło. - Niech obecność Żydów i Polaków pochylających się razem nad tymi mogiłami będzie wyrazem naszego braterstwa, wspólnego działania, budowania lepszego świata - podkreślił.



Podziel się
Oceń

Napisz komentarz

Komentarze

Reklama
Reklama
KOMENTARZE
Autor komentarza: chyży rójTreść komentarza: niech najpierw szczepią psy i koty będąnce w niewoli w miescie,Dodatkowo właściciele nie sprzątają po swoich niewolnikach,Postawić strażnika miejskiego i niech wali mandaty,od tego jest.Data dodania komentarza: 21.11.2024, 10:57Źródło komentarza: Wścieklizna w natarciu. Wykryto ją u domowego psa i krowyAutor komentarza: chyży rójTreść komentarza: a to dlatego,bo trzeba używać i rozumu a im zabrakloData dodania komentarza: 21.11.2024, 10:48Źródło komentarza: Kierowała po alkoholu. Uderzyła w busaAutor komentarza: AndrzejTreść komentarza: Ja na temat specjalności.Byłem w wojsku 40 lat wstecz, na szkole młodszych specalistów i po niej zostałem dowódcą obsługi R-140 M.Myślałem że nie ma już tej specjalności,a to dlatego że taka radiostacja,tzn,anteny nadawcze wysyłają w eter tyle energii,że każdy może szybciutko zlokalizowac miejsce.Nawet wtedy,w latach 80 mówiono nam że każda rsdt.dużej mocy to ,,świeci jak zimny ogień odpalony z zupełnej ciemności'.Oczywiście były na radiostacji urządzenia do pracy zdalnej,chyba z odległości do 150m,ale nigdy tego nie ćwiczyliśmy.Więc jestem bardzo zdziwiony,że wojsko ciągle szkoli ludzi z alfabetu Morsa,jest to przestarzałe,przy dzisiejszej cyfryzacji.Data dodania komentarza: 21.11.2024, 10:33Źródło komentarza: Mistrz MMA w szeregach terytorialsów. To międzyrzeczaninAutor komentarza: BartekTreść komentarza: Nie sposób nie dostrzec emocji, jakie towarzyszą Twojej wypowiedzi, ale wydaje mi się, że przedstawiasz rzeczywistość w sposób nazbyt uproszczony i jednowymiarowy. Oczywiście, dorosłość wymaga odpowiedzialności, a założenie rodziny jest jej istotnym elementem, ale przecież nie jest to jedyna definicja dojrzałości czy wartości człowieka. To, że ktoś nie ma jeszcze rodziny, nie oznacza, że jego opinie na temat patriotyzmu, obronności czy poświęcenia nie mają znaczenia. Twoja krytyka młodych ludzi, którzy mówią o wojnie czy bohaterstwie, opiera się na założeniu, że każdy, kto nie doświadczył wojny, idealizuje ją i traktuje jako romantyczną przygodę. To spore uogólnienie. Faktycznie, są osoby, które mogą nie rozumieć w pełni, czym jest wojna, ale równie dobrze można powiedzieć, że ktoś, kto nigdy nie służył w wojsku, może mieć bardzo realistyczne i świadome podejście do tych spraw. Nie jest to czarno-białe. Co więcej, podkreślasz, że polska tradycja heroizmu, którą wiążesz z upadkiem I i II Rzeczypospolitej, jest przyczyną problemów naszego kraju. Nie sposób jednak nie dostrzec, że właśnie ta tradycja dała nam bohaterów, którzy walczyli o niepodległość i wolność – nie tylko w zbrojnych konfliktach, ale też w codziennej pracy, działalności politycznej i społecznej. Zgadzam się, że wojna to koszmar – brud, smród, krew i cierpienie. Nikt, kto naprawdę rozumie jej naturę, nie traktuje jej jako romantycznej przygody. Ale czy oznacza to, że nie powinniśmy o niej rozmawiać, przygotowywać się do obrony kraju, czy doceniać poświęcenia tych, którzy byli gotowi walczyć za swoje ideały? Krytyka młodych, którzy szukają swojego miejsca w tradycji wojskowej czy patriotycznej, wydaje się nieco niesprawiedliwa. To nie znaczy, że są naiwni – być może po prostu szukają sensu, który jest głęboko zakorzeniony w naszej historii i kulturze. Ostatecznie, odwaga i odpowiedzialność nie mają jednej definicji. Można być odpowiedzialnym i odważnym w rodzinie, ale również w służbie publicznej, w wojsku, czy po prostu w codziennym życiu. Każdy etap życia ma swoje wyzwania i nie powinniśmy deprecjonować jednych wyborów na rzecz innych.Data dodania komentarza: 21.11.2024, 09:01Źródło komentarza: Mistrz MMA w szeregach terytorialsów. To międzyrzeczaninAutor komentarza: chyży rójTreść komentarza: "dlatego, że", nieuku, zapamiętaj. Nie ma żadnego "dlatego, bo".Data dodania komentarza: 21.11.2024, 08:45Źródło komentarza: Kierowała po alkoholu. Uderzyła w busa
Reklama
Reklama