Wydarzenie odbyło się 1 września. Poprzedziła je msza święta w kaplicy w Woli Dubowskiej, przed którą znajduje się pamiątkowa tablica.
Aktu odsłonięcia dokonali: wójt gminy Łomazy Jerzy Czyżewski, dr nauk humanistycznych, historyk i regionalista Tomasz Demidowicz, przedstawiciel rodziny Alina Lewczuk, ks. proboszcz parafii Dokudów Marcin Todorski, sołtys Woli Dubowskiej Konrad Chotkowski oraz radni Ireneusz Korszeń i Kamil Frączek wraz mieszkańcami.
Mieszkańcy przygotowali miejsce pod tablicę i przynieśli kwiaty.
Na tablicy widnieje życiorys lotnika autorstwa regionalisty, Sławomira Hordejuka:
– Feliks Kunka urodzony 1 października 1920 w Woli Dubowskiej, podoficer Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii. Zginął śmiercią lotnika 22 maja 1943 r. w okolicach Swanbourne (Anglia). Był jednym z nielicznych żołnierzy Polskich Sił Powietrznych, pochodzących z Ziemi Łomaskiej. Zginął śmiercią lotnika w Anglii, w wieku 22 lat. Urodził się 1 października 1920 r. w Woli Dubowskiej (wówczas gm. Dubów). Był synem Władysławy (z d. Jarząbkowska) i Kazimierza Kunków, którzy posiadali niewielki majątek w Woli Dubowskiej. Trudna sytuacja finansowa zmusiła rodzinę do podjęcia decyzji o sprzedaży majątku i wyjeździe w 1927 r. „za chlebem” do Kanady. Osiedlili się w miejscowości Wishart (prowincja Saskatchewan). W 1934 r. Feliks ukończył 8 oddziałów szkoły podstawowej (primary school). Już od najmłodszych lat marzył o zostaniu lotnikiem. 26 czerwca 1941 r. zaciągnął się do Wojska Polskiego w Kanadzie, zgłaszając się do Ochotniczego Ośrodka Rekrutacyjnego w Windsor. 23 sierpnia 1941 r. przeniesiono go do Ośrodka Szkoleniowego im. Tadeusza Kościuszki w Owen Sound (stan Ontario). Następnie 4 października awansowany został na starszego strzelca pokładowego. 17 października 1941 r. przybył do Blackpool (Anglia) i rozpoczął służbę w Królewskich Siłach Powietrznych. Otrzymał numer ewidencyjny RAF (P-794647). Miesiąc później (20 listopada) nastąpiło jego zaprzysiężenie. Od 28 listopada 1941 r. do 20 lutego 1942 r. przeszedł szkolenie teoretyczne w jednostce ACTC w Hucknall k. Nottingham. Natomiast od 21 lutego do 3 lipca 1942 r. odbył kurs w 12 ITW (Jednostka Szkolenia Wstępnego) w St. Andrews. Następnie 4 lipca został skierowany do 5 AOS (Szkoła Szkolenia Obserwatorów) w Jurby na wyspie Man, gdzie przebywał do 9 października. 15 września otrzymał awans na kaprala lotnictwa (brytyjski sergeant), zaś 16 października nadano mu tytuł bombardiera oraz odznakę obserwatora. Już następnego dnia przeniesiony został do 18 OTU (Operational Training Unit – Jednostka Szkolenia Operacyjnego) w Bramcote gdzie przeszedł przeszkolenie na samolotach brytyjskich.
Feliks Kunka zginął w wypadku lotniczym 22 maja 1943 r. w rejonie miejscowości Swanbourne k. Winslow (hrabstwo Buckinghamshire, Anglia). Podczas lotu ćwiczebnego, około g. 14.15 samolot (Vickers „Wellington”III, nr BJ 656), rozpadł się w powietrzu i w kawałkach opadł na ziemię. Zginęła cała załoga: mjr nawig. Antoni Kłosiński, plut. pil. Józef Nenko, kpr. bomb. Feliks Kunka, kpr. strz. r/op. Józef Bielawski i st. szer. strz. Stanisław Borkowski. Prawdopodobną przyczyną katastrofy była wada konstrukcyjna samolotu. Feliks Kunka pochowany został na Cmentarzu św. Michała w Halton koło Aylesbury (hrabstwo Bucks, Anglia), rząd 5, grób nr 138. Rodziny nie założył. Pośmiertnie odznaczony został Medalem Lotniczym – opisuje Sławomir Hordejuk.
Napisz komentarz
Komentarze