Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
piątek, 22 listopada 2024 07:21
Reklama
Reklama baner reklamowy word biała podlaska

Ludzie z pasją: Chwile zatrzymane w kadrze 

Lech Mazur fotografuje odkąd otrzymał pierwszy aparat. A był to prezent na zakończenie szkoły podstawowej. Od tego momentu nie rozstaje się z fotograficznym sprzętem. Profesjonalne zdjęcia wykonywał już w latach siedemdziesiątych, kiedy pracował w Urzędzie Miasta i Gminy Terespol. Od lat należy do Podlaskiego Fotoklubu, a jego prace można było oglądać na wielu wystawach i w albumach poświęconych regionowi. 
Ludzie z pasją: Chwile zatrzymane w kadrze 
- Robię zdjęcia tematyczne i wychodzą z tego całe opowieści. Czasami zdarza się tak, że zdjęcie z pozoru nie tak ważne „na świeżo” nabiera swojej wartości po latach - przyznaje Lech Mazur

Autor: fot. K.Tarasiuk

Pasja Lecha Mazura, do robienia zdjęć zaczęła się w jego rodzinnym domu. - Rodzice czytali „Przekrój”. Gazeta zawsze leżała na stole lub półce, a my kilkuletnie dzieci oglądaliśmy barwne ilustracje oraz zamieszczane zdjęcia. Bardzo podobały mi się okładki tygodnika, podpisane: „Foto. Wojciech Plewiński”. To nazwisko na długie lata utkwiło mi w pamięci. Było synonimem znakomitego fotografika - zaznacza. I dodaje, że od tamtej pory szukał w podpisach różnych zdjęć tej właśnie osoby.

 - W tym okresie z Białej Podlaskiej przyjeżdżał do nas, do Terespola, gdzie się urodziłem i mieszkam nadal, stryj Władek. Miał on ze sobą aparat fotograficzny radzieckiej marki „Zorka”, noszony na szyi, na długim pasku, w pachnącym skórą futerale i robił nam zdjęcia. Chodziłem za nim jak cień, bo był dla mnie ogromnym autorytetem. Tak się zaczęła moja fascynacja fotografią – wyjaśnia Lech Mazur. Jego największym chłopięcym marzeniem było posiadanie najprostszego i najtańszego aparatu „Druh”. - Pamiętam, że wraz z rodzeństwem gromadziliśmy pieniądze, sprzedając szklane butelki, a aparat kosztował aż 150 zł. Nigdy tej sumy nie uzbieraliśmy, a pierwszy aparat rodzice mi kupili dopiero na zakończenie szkoły podstawowej. Była to „Zorka-4” – wspomina fotograf.

Wystawy i plenery

W latach 70-tych ubiegłego wieku rozpoczął samodzielną obróbkę zdjęć. W tym czasie pracował w Urzędzie Miasta i Gminy Terespol  i wykonywał zdjęcia na potrzeby tej instytucji, równocześnie prowadząc Koło Fotograficzne przy Miejsko-Gminnym Ośrodku Kultury. Przez 10 lat prowadził własny zakład fotograficzny. - Ta praca dawała mi wiele zadowolenia. Od ponad 30 lat, społecznie współpracuję z miejscowym periodykiem „Goniec Terespolski”. Odpowiedzialny tam jestem za zdjęcia, w tym okładkowe, piszę również artykuły - informuje.

W ostatnich 20-tu latach zaangażowany był i nadal jest w działalność Fotoklubu Podlaskiego przy Bialskim Centrum Kultury. Uczestniczy w plenerach, warsztatach i wystawach poplenerowych. Jest autorem stałych wystaw, takich jak: „Bug” w terespolskiej Prochowni, „Terespol w obiektywie” w Miejskim Ośrodku Kultury, „600-lecie Kostomłot” w Kostomłotach. Bierze udział w poplenerowych wystawach organizowanych corocznie przez BCK Biała Podlaska oraz w wystawach: „Podlaski Przełom Bugu” organizowanej przez Miejski Ośrodek Kultury w Siedlcach i BCK Biała Podlaska czy „Duchowość Pogranicza” organizowanej przez Okręg Lubelski Związku Polskich Artystów Fotografików. Bierze również udział wystawach jubileuszowych i  dorocznych. Jego zdjęcia można oglądać w wydanych katalogach Fotoklubu Podlaskiego. Prace Lecha Mazura można było zobaczyć również w stadninie w Kostomłotach, w czasie dni św. Huberta, na wystawie „Końskie klimaty”. Miał też autorską wystawę w Kinoteatrze w Brześciu na Białorusi zatytułowaną „Nadbużańskie Podlasie”. (...)

Cały artykuł przeczytacie w papierowym i elektronicznym wydaniu Słowa Podlasia z 1 czerwca



Podziel się
Oceń

Napisz komentarz

Komentarze

Reklama
Reklama
KOMENTARZE
Autor komentarza: chyży rójTreść komentarza: niech najpierw szczepią psy i koty będąnce w niewoli w miescie,Dodatkowo właściciele nie sprzątają po swoich niewolnikach,Postawić strażnika miejskiego i niech wali mandaty,od tego jest.Data dodania komentarza: 21.11.2024, 10:57Źródło komentarza: Wścieklizna w natarciu. Wykryto ją u domowego psa i krowyAutor komentarza: chyży rójTreść komentarza: a to dlatego,bo trzeba używać i rozumu a im zabrakloData dodania komentarza: 21.11.2024, 10:48Źródło komentarza: Kierowała po alkoholu. Uderzyła w busaAutor komentarza: AndrzejTreść komentarza: Ja na temat specjalności.Byłem w wojsku 40 lat wstecz, na szkole młodszych specalistów i po niej zostałem dowódcą obsługi R-140 M.Myślałem że nie ma już tej specjalności,a to dlatego że taka radiostacja,tzn,anteny nadawcze wysyłają w eter tyle energii,że każdy może szybciutko zlokalizowac miejsce.Nawet wtedy,w latach 80 mówiono nam że każda rsdt.dużej mocy to ,,świeci jak zimny ogień odpalony z zupełnej ciemności'.Oczywiście były na radiostacji urządzenia do pracy zdalnej,chyba z odległości do 150m,ale nigdy tego nie ćwiczyliśmy.Więc jestem bardzo zdziwiony,że wojsko ciągle szkoli ludzi z alfabetu Morsa,jest to przestarzałe,przy dzisiejszej cyfryzacji.Data dodania komentarza: 21.11.2024, 10:33Źródło komentarza: Mistrz MMA w szeregach terytorialsów. To międzyrzeczaninAutor komentarza: BartekTreść komentarza: Nie sposób nie dostrzec emocji, jakie towarzyszą Twojej wypowiedzi, ale wydaje mi się, że przedstawiasz rzeczywistość w sposób nazbyt uproszczony i jednowymiarowy. Oczywiście, dorosłość wymaga odpowiedzialności, a założenie rodziny jest jej istotnym elementem, ale przecież nie jest to jedyna definicja dojrzałości czy wartości człowieka. To, że ktoś nie ma jeszcze rodziny, nie oznacza, że jego opinie na temat patriotyzmu, obronności czy poświęcenia nie mają znaczenia. Twoja krytyka młodych ludzi, którzy mówią o wojnie czy bohaterstwie, opiera się na założeniu, że każdy, kto nie doświadczył wojny, idealizuje ją i traktuje jako romantyczną przygodę. To spore uogólnienie. Faktycznie, są osoby, które mogą nie rozumieć w pełni, czym jest wojna, ale równie dobrze można powiedzieć, że ktoś, kto nigdy nie służył w wojsku, może mieć bardzo realistyczne i świadome podejście do tych spraw. Nie jest to czarno-białe. Co więcej, podkreślasz, że polska tradycja heroizmu, którą wiążesz z upadkiem I i II Rzeczypospolitej, jest przyczyną problemów naszego kraju. Nie sposób jednak nie dostrzec, że właśnie ta tradycja dała nam bohaterów, którzy walczyli o niepodległość i wolność – nie tylko w zbrojnych konfliktach, ale też w codziennej pracy, działalności politycznej i społecznej. Zgadzam się, że wojna to koszmar – brud, smród, krew i cierpienie. Nikt, kto naprawdę rozumie jej naturę, nie traktuje jej jako romantycznej przygody. Ale czy oznacza to, że nie powinniśmy o niej rozmawiać, przygotowywać się do obrony kraju, czy doceniać poświęcenia tych, którzy byli gotowi walczyć za swoje ideały? Krytyka młodych, którzy szukają swojego miejsca w tradycji wojskowej czy patriotycznej, wydaje się nieco niesprawiedliwa. To nie znaczy, że są naiwni – być może po prostu szukają sensu, który jest głęboko zakorzeniony w naszej historii i kulturze. Ostatecznie, odwaga i odpowiedzialność nie mają jednej definicji. Można być odpowiedzialnym i odważnym w rodzinie, ale również w służbie publicznej, w wojsku, czy po prostu w codziennym życiu. Każdy etap życia ma swoje wyzwania i nie powinniśmy deprecjonować jednych wyborów na rzecz innych.Data dodania komentarza: 21.11.2024, 09:01Źródło komentarza: Mistrz MMA w szeregach terytorialsów. To międzyrzeczaninAutor komentarza: chyży rójTreść komentarza: "dlatego, że", nieuku, zapamiętaj. Nie ma żadnego "dlatego, bo".Data dodania komentarza: 21.11.2024, 08:45Źródło komentarza: Kierowała po alkoholu. Uderzyła w busa
Reklama
Reklama