Dlaczego "34" jest tak ważny dla Białej Podlaskiej? Bo w okresie międzywojnia właśnie tu stacjonował. Dzięki niemu Biała rozwijała się gospodarczo, tworzona była infrastruktura na potrzeby wojska, a korzystali na tym mieszkańcy. Wokół działalności pułku skupiało się też całe życie towarzyskie miasta. Dzięki żołnierzom pułku w Białej Podlaskiej powstała pierwsza drużyna piłki nożnej. Żył stadion przy ul. Warszawskiej, na którym rozgrywano mecze. Było kasyno, kwitło życie kulturalne, była kompania reprezentacyjna, orkiestra wojskowa. Żołnierze 34 PP czynnie uczestniczyli we wszelkich inicjatywach społecznych, pomagali ludności cywilnej w naprawie zniszczonej infrastruktury, czy też podczas klęsk żywiołowych. Do jednej z jego ważniejszych prac należała budowa drogi (ul. Droga Wojskowa) oraz mostu na rzece Krznie.
Od kilku lat miasto nadaje odpowiednią rangę świętowaniu pamięci 34 Płk. Piechoty. Pułkowe święto przypada 8 maja, w rocznicę bitwy pod Rzeczycą (dziś Białoruś) w 1920 roku, w której „34” uczestniczył. Mieszkańcy rozpoczynają je zawsze przy pomniku poświęconemu pułkowi, na ul. Warszawskiej.
– Po zdobyciu Rzeczycy 34 pp utworzył przyczółek na wschodnim brzegu Dniepru, to był najdalszy punkt oręża polskiego w wojnie polsko-bolszewickiej na terenie działania pułku. Można powiedzieć, że był to wtedy punkt kulminacyjny ofensywy polskiego wojska. W tamtym czasie bolszewicy zajmowali się tłumieniem kontrrewolucji u siebie. Od 4 lipca ruszyła jednak kontrofensywa. Wtedy 34 pułk i cała armia polska zaczęły się cofać. Kulminacją była Bitwa Warszawska. Także chwała oręża polskiego w latach 1919 roku i 1920, to również chwała pułku. Natomiast Rzeczyca jest symbolem naszego zwycięstwa w wojnie w 1920 roku i dotarcia polskiego wojska tak daleko, aż nad Dniepr. Dlatego data tego zwycięstwa stała się dniem obchodów święta pułku w okresie międzywojennym a od 2015 roku znów tutaj w Białej Podlaskiej – informuje dr Paweł Borek, dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Białej Podlaskiej i autor publikacji „Z Dziejów 34 Pułku Piechoty (1918–1939)”.
CZYTAJ TEŻ:
- To będzie bluesowa jazda bez trzymanki! Biała Blues Festival już 21 maja
- Płytki z Delf i Niderlandów. Odrywają ruiny bialskich Łazienek
- Zaśpiewali pieśni maryjne i biesiadne. Tak było w Polubiczach
4 grudnia 1920 roku na polach pod Łazdunami marszałek Józef Piłsudski udekorował chorągiew 34 pułku Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari za "wierną, wytrwałą i niezłomną służbę bojową oraz niczym nieugięty hart ducha". Po zakończeniu walk "34" przybył do Białej Podlaskiej i objął tutejszy garnizon. Stacjonował w nim do 1939 roku.
– W każdym mieście, gdzie istniał garnizon, miejscowość się rozwijała. Dziś wojsko wróciło do Białej Podlaskiej i myślę, że dzięki temu miasto będzie się rozwijać. Wszystkie plany i założenia są realizowane, a nawet więcej. Najpierw mowa była o pododdziałach 1. Warszawskiej Brygady Pancernej, w tym momencie mamy już i pododdziały 18 pułku logistycznego z Łomży, czyli batalion transportowy i batalion rozpoznawczy, który u nas funkcjonuje. Liczba wojskowych w Białej Podlaskiej zwiększa się. Rozwija się infrastruktura w naszym kompleksie, zwiększa się ilość sprzętu – mówił podczas tegorocznych obchodów pułkowego święta płk. Marcin Zimny.
Bialski garnizon zaprezentował część wojskowego sprzętu podczas pikniku, który odbył się po południu w centrum miasta.
To warto wiedzieć o 34 Pułku Piechoty
Uformowany w 1918 roku. Pierwszy raz wyszedł w pole na początku 1919 roku. W lutym tego roku stoczył krwawą walkę pod Kobylanami. Polegli w tej bitwie żołnierze pochowani zostali w kwaterze na cmentarzu parafialnym w Białej Podlaskiej.
Poza kampanią wiosenną 1919 roku spektakularne były też jego działania w 1920 roku, czyli marsz w kierunku Kijowa. Pod tym miastem stoczył zwycięską bitwę z Sowietami. Został odznaczony krzyżem Virtuti Militari przez Józefa Piłsudskiego.
CZYTAJ TAKŻE:
- Zmiana na egzaminie na prawo jazdy. Będzie trudniej
- Ten budynek przejmuje starostwo. Czy to może być jego siedziba?
- Ślub w muzeum czy bibliotece? Miejskie placówki nie biorą opłat
Został ostatecznie rozbity podczas kampanii wrześniowej w 1939 r., walcząc w szeregach Armii Pomorze, gdzie był oddelegowany. Oficerowie pułku, którzy przeżyli ten czas, angażowali się walkę konspiracyjną w trakcie kolejnych lat wojny.
Napisz komentarz
Komentarze