Niestety, w zaistniałej sprawie właściwy dla rozpoznania przedmiotowego wniosku jest tylko i wyłącznie wydział gospodarczy Sądu Rejonowego Lublin-Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku. Ponad dwa dziesięciolecia temu Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały z dnia 30 czerwca 1992 roku, sygn. akt III CZP 74/92, podniósł, że "przekazanie spraw gospodarczych sądom nastąpiło z mocy ustawy z dnia 24 maja 1989 r. o rozpoznawaniu przez sądy spraw gospodarczych (Dz. U. Nr 33, poz. 175 ze zm.). Artykuł 1 tej ustawy, umieszczony na wstępie rozdziału I, zatytułowanego »Rozpoznawanie spraw gospodarczych«, stwierdza, że rozpoznawanie spraw gospodarczych powierza się sądom rejonowym i wojewódzkim, w których tworzy się odrębne jednostki organizacyjne – sądy gospodarcze".
Następnie tłumacząc, co oznacza wspomniane słowo "rozpoznawanie" wskazał on, iż "pod pojęciem "rozpoznawanie" kryją się także czynności pomocnicze, niezależnie od miejsca i sposobu ich uregulowania. Wśród tych czynności można by wymienić jeszcze przykładowo zabezpieczenie dowodu (art. 310 i 311 k.p.c.) albo postępowanie wywołane wnioskiem o »zawezwanie do próby ugodowej« (art. 185 § 1 k.p.c.)." Wprost więc zostało wskazane, że tzw. postępowanie pojednawcze między przedsiębiorcami w zakresie ich działalności gospodarczej należy do właściwości sądów gospodarczych, czyli dla wspomnianego powiatu jest to świdnicki sąd.
Niczego także w tym zakresie nie zmienia stosowny zapis w umowie – w drodze takowego nie można bowiem zmodyfikować tzw. właściwości wyłącznej (art. 46 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego). Tymczasem niedawno, bo 1 czerwca 2015 roku, Sąd Najwyższy stwierdził, że właściwość sądu zastrzeżona dla tzw. zawezwania do próby ugodowej ma właśnie taki charakter.
Czytaj też: Alkomat wykazał, że kierowałem po alkoholu
Napisz komentarz
Komentarze