"Naród był to dobry". O historii Tatarów i mizaru w Studziance
Znane są nazwiska 301 pochowanych na mizarze w Studziance. Na kamiennych płytach podpisani są w języku polskim, arabskim i rosyjskim. Ajsza, „Chelena”, Dawid, Elżbieta, Samuel. Leżą bez trumien, stopami ku wschodowi, tak by gdy tylko rozbrzmią trąby aniołów, mogli ruszyć prosto ku świętym ziemiom. Dla badaczy i pasjonatów bialskopodlaskich Tatarów setki grobów są bezimienne. Co roku, podczas prac porządkowych na terenie nekropolii, odnajdują nieznane wcześniej fragmenty nagrobków. Niektóre, według szczątkowych napisów, udaje się zweryfikować za pomocą zachowanych dokumentacji. Prace przy użyciu georadaru wykazały, że jedna trzecia cmentarza skrywa aż 706 pól grobowych. Podczas jaum al qijamah, czyli – według wierzeń Koranu – dnia zmartwychwstania, z cmentarza przy podmokłych łąkach Zielawy wstanie ze zmarłych około tysiąc osób.
06.12.2023 15:30
2